Kenia – ogólne informacje
Kenia znajduje się we Wschodniej Afryce nad Oceanem Spokojnym. Jej stolica jest Nairobi. Kenia jest republiką i należy do brytyjskiej Wspólnoty Narodów. Mieszka tam ok. 34 mln osób.
Języki i ludność
Języki urzędowe to angielski i suahili, ale jest to kraj wielokulturowy, więc szacuje się, że ludność mówi ok. 44 językami (choć niektóre z nich są właściwie dialektami tego samego języka). Jeśli chodzi o kwestie etniczne, przeważają ludy Bantu (Kikuju, Luhja, Kamba, Meru). Występują także ludy kuszyckie i nilockie oraz Arabowie i Europejczycy. Jednym z bardziej znanych plemion są Masajowie, ale w rzeczywistości nie jest ich tak wielu – zaledwie ok. 1,6% ludności.
Klimat i geografia
Kenia znajduje się w strefie klimatu równikowego monsunowego. Roczne amplitudy temperatur są niewielkie; średnia roczna temperatura wynosi 15-19 °C w górach i 25-28 °C na wybrzeżu. Na wschodzie występuje jedna pora deszczowa (od kwietnia do czerwca), na pozostałym obszarze – dwie (marzec-maj, listopad-grudzień).
Jeśli chodzi o zbiorniki wodne, w Kenii znajduje się sporo jezior; największe z nich to jezioro Wiktorii (częściowo w Tanzanii) i jezioro Turkana. Region jeziora Wiktorii jest najbardziej dochodowym obszarem Kenii ze względu na uprawy trzciny cukrowej, lecz jest rzadko odwiedzany przez turystów. Sieć rzek jest słabo rozwinięta, a niektóre z nich wysychają w porze suchej. Główne rzeki to Tana i Galana.
Ukształtowanie terenu jest dość zróżnicowane. Większość terenu Kenii to płaskowyż, natomiast przy wybrzeżu znajduje się nizina, która jest najbardziej żyznym obszarem kraju. Najwyższe góry to: masyw Kenia (5199 m n.p.m.), masyw Elgon (4321 m, w części należącej do Kenii najwyższym szczytem jest Sudek – 4302 m), oraz Aberdare (3999 m).
Sytuacja polityczna
Sytuacja społeczno-polityczna w Kenii jest skomplikowana ze względu na waśnie plemienne. Konflikt pogłębił się po wyborach prezydenckich w 2007 r., gdy wybór prezydenta Mwai Kibaki został zakwestionowany przez opozycję pod przywództwem Raili Odingi. Kibaki pochodzi z plemienia Kikuju, a Odinga z plemienia Luo. Zginęło wówczas około tysiąca osób, a ok. 600 tysięcy musiało opuścić miejsce zamieszkania i stało się uchodźcami we własnym kraju. W kwietniu 2008 r. doszło do porozumienia – prezydentem był nadal Kibaki, a premierem – Odinga.
W ostatnich latach w Kenii znowu zrobiło się niespokojnie wskutek ataków terrorystycznych. W 2002 r. grupy powiazane z al-Kaidą spowodowały dwa zamachy w Mombasie – na izraelski samolot i na samolot izraelskich linii lotniczych Arkia. W ataku zginęło 13 osób, a cały hotel uległ zniszczeniu. Kolejne ataki rozpoczęły się od interwencji kenijskiej na południu Somalii w 2011 r., na obszarze opanowanym przez islamskich ekstremistów z ugrupowania Asz-Szabab. Interwencja wynikała z zagrożenia, jakie islamiści stwarzali dla Kenii, gdyż już wcześniej dochodziło do ataków na Kenijczyków i turystów. Następnie doszło do ataków odwetowych ze strony Asz-Szabab. Jednym z większych i poważniejszych był atak na centrum handlowe w Nairobi we wrześniu 2013 r. Zginęło wówczas 71 osób, a 175 zostało rannych. W 2014 r. doszło do kilku kolejnych ataków – na autobusy i rynek Gikomba w Nairobi, a także w miejscowości Lamu i Mpeketoni. Kolejnym był atak na uniwersytet w Garissie w 2015 r., gdy zginęły 152 osoby.